مطالب مربوط
1-پایه های اسلام
قال الباقر علیه السلام:
بنی الاسلام علی خمسة اشیاء، علی الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایه.
امام باقر علیه السلام فرمود:
اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبری اسلامی).فروع کافی، ج 4 ص 62، ح 1
2-فلسفه روزه
قال الصادق علیه السلام:
انما فرض الله الصیام لیستوی به الغنی و الفقیر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنی و فقیر) مساوی گردند.
من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1
3-روزه آزمون اخلاص
قال امیرالمومنین علیه السلام:
فرض الله. .. الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق
امام علی علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهج البلاغه، حکمت 252
4-روزه یاد آور قیامت
قال الرضا علیه السلام:
انما امروا بالصوم لکی یعرفوا الم الجوع و العطش فیستدلوا علی فقر الاخر.
امام رضا علیه السلام فرمود:
مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند.
وسائل الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10
5-روزه زکات بدن
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
لکل شیئی زکاة و زکاة الابدان الصیام.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
برای هر چیزی زکاتی است و زکات بدنها روزه است.
الکافی، ج 4، ص 62، ح 3
6-روزه سپر آتش
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
الصوم جنة من النار.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
روزه سپر آتش (جهنم) است. «یعنی بواسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود.»
الکافی، ج 4 ص 162
7-اهمیت روزه
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
الصوم فی الحر جهاد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.
بحار الانوار، ج 96، ص 257
8-روزه نفس
قال امیرالمومنین علیه السلام:
صوم النفس عن لذات الدنیا انفع الصیام.
امیرالمومنان علی علیه السلام فرمود:
روزه نفس از لذتهای دنیوی سودمندترین روزه هاست.
غرر الحکم، ج 1 ص 416 ح 64
9-روزه واقعی
قال امیرالمومنین علیه السلام:
الصیام اجتناب المحارم کما یمتنع الرجل من الطعام و الشراب.
امام علی علیه السلام فرمود:
روزه پرهیز از حرامها است همچنانکه شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می کند.
بحار ج 93 ص 249
10-برترین روزه
قال امیرالمومنین علیه السلام:
صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن.
امام علی علیه السلام فرمود:
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح 80
11-روزه چشم و گوش
قال الصادق علیه السلام:
اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک.
امام صادق علیه السلام فرمود:
آنگاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند.«یعنی از گناهان پرهیز کند.»
الکافی ج 4 ص 87، ح 1
12-روزه اعضا و جوارح
عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها:
ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.
حضرت زهرا علیها السلام فرمود:
روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه اش به چه کارش خواهد آمد.
بحار، ج 93 ص 295
13-روزه ناقص
قال الباقر علیه السلام:
لا صیام لمن عصی الامام و لا صیام لعبد ابق حتی یرجع و لا صیام لامراة ناشزة حتی تتوب و لاصیام لولد عاق حتی یبر.
امام باقر علیه السلام فرمود:
روزه این افراد کامل نیست:
1 - کسی که امام (رهبر) را نافرمانی کند.
2 - بنده فراری تا زمانی که برگردد.
3 - زنی که اطاعت شوهر نکرده تا اینکه توبه کند.
4 - فرزندی که نافرمان شده تا اینکه فرمانبردار شود.
بحار الانوار ج 93، ص 295.
14-روزه بی ارزش
قال امیرالمومنین علیه السلام:
کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.
امام علی علیه السلام فرمود:
چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد و چه بسا شب زنده داری که از نمازش جز بیخوابی و سختی سودی نمی برد.
نهج البلاغه، حکمت 145
15-روزه و صبر
عن الصادق علیه السلام فی قول الله عزوجل
«واستعینوا بالصبر و الصلوة»
قال: الصبر الصوم.
امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3
16-روزه و صدقه
قال الصادق علیه السلام:
صدقه درهم افضل من صیام یوم.
امام صادق علیه السلام فرمود
یک درهم صدقه دادن از یک روز روزه مستحبی برتر و والاتر است.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 218، ح 6
17-پاداش روزه
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
قال الله تعالی: الصوم لی و انا اجزی به
رسول خدا فرمود:
خدای تعالی فرموده است: روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم.
وسائل الشیعه ج 7 ص 294، ح 15 و 16 ; 27 و 30
18-جرعه نوشان بهشت
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
من منعه الصوم من طعام یشتهیه کان حقا علی الله ان یطعمه من طعام الجنة و یسقیه من شرابها.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
کسی که روزه او را از غذاهای مورد علاقه اش باز دارد برخداست که به او از غذاهای بهشتی بخورانند و از شرابهای بهشتی به او بنوشاند.
بحار الانوار ج 93 ص 331
19-خوشا به حال روزه داران
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
طوبی لمن ظما او جاع لله اولئک الذین یشبعون یوم القیامة
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
خوشا بحال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند اینان در روز قیامت سیر می شوند.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 299، ح 2.
20-مژده به روزه داران
قال الصادق علیه السلام:
من صام لله عزوجل یوما فی شدة الحر فاصابه ظما و کل الله به الف ملک یمسحون وجهه و یبشرونه حتی اذا افطر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کس که در روز بسیار گرم برای خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را می گمارد تا دست به چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامی که افطار کند.
الکافی، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247
21-شادی روزه دار
قال الصادق علیه السلام:
للصائم فرحتان فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه
امام صادق علیه السلام فرمود:
برای روزه دار دو سرور و خوشحالی است:
1 - هنگام افطار 2 - هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت)
وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ح 6 و 26.
22-بهشت و باب روزه دارن
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
ان للجنة بابا یدعی الریان لا یدخل منه الا الصائمون.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
برای بهشت دری است بنام (ریان) که از آن فقط روزه داران وارد می شوند.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 295، ح 31.
معانی الاخبار ص 116
23-دعای روزه داران
قال الکاظم علیه السلام:
دعوة الصائم تستجاب عند افطاره
امام کاظم علیه السلام فرمود:
دعای شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود.
بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33.
24-بهار مومنان
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
الشتاء ربیع المومن یطول فیه لیله فیستعین به علی قیامه و یقصر فیه نهاره فیستعین به علی صیامه.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
زمستان بهار مومن است از شبهای طولانی اش برای شب زنده داری واز روزهای کوتاهش برای روزه داری بهره می گیرد.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 302، ح 3.
25-روزه مستحبی
قال الصادق علیه السلام:
من جاء بالحسنة فله عشر امثالها من ذلک صیام ثلاثة ایام من کل شهر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کس کار نیکی انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است.
وسائل الشیعه، ج 7، ص 313، ح 33
26-روزه ماه رجب
قال الکاظم علیه السلام:
رجب نهر فی الجنه اشد بیاضا من اللبن و احلی من العسل فمن صام یوما من رجب سقاه الله من ذلک النهر.
امام کاظم علیه السلام فرمود:
رجب نام نهری است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او می نوشاند.
من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 56 ح 2
وسائل الشیعه ج 7 ص 350 ح 3
27-روزه ماه شعبان
قال الصادق علیه السلام:
من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین.
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش محسوب می کند.
وسائل الشیعه ج 7 ص 375،ح 22
28-افطاری دادن(1)
قال الصادق علیه السلام:
من فطر صائما فله مثل اجره
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کس روزه داری را افطار دهد، برای او هم مثل اجر روزه دار است.
الکافی، ج 4 ص 68، ح 1
29-افطاری دادن (2)
قال الکاظم علیه السلام:
فطرک اخاک الصائم خیر من صیامک.
امام کاظم علیه السلام فرمود:
افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبی) بهتر است.
الکافی، ج 4 ص 68، ح 2
30-روزه خواری
قال الصادق علیه السلام:
من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ایمان از او جدا می شود.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 181، ح 4 و 5
من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 73، ح 9
31-رمضان ماه خدا
قال امیرالمومنین علیه السلام:
شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهری
امام علی علیه السلام فرمود:
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 266، ح 23.
32-رمضان ماه رحمت
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
... و هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت است و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم.
بحار الانوار، ج 93، ص 342
33-فضیلت ماه رمضان
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
ان ابواب السماء تفتح فی اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الی اخر لیلة منه
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
بحار الانوار، ج 93، ص 344
34-اهمیت ماه رمضان
قال رسول الله صلی الله علیه و آله:
لو یعلم العبد ما فی رمضان لود ان یکون رمضان السنة
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
اگر بنده «خدا» می دانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتی وجود دارد] دوست می داشت که تمام سال، رمضان باشد.
بحار الانوار، ج 93، ص 346
35-قرآن و ماه رمضان
قال الرضا علیه السلام:
من قرا فی شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران فی غیره من الشهور.
امام رضا علیه السلام فرمود:
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههای دیگر تمام قرآن را بخواند.
بحار الانوار ج 93، ص 346
36-شب سرنوشت ساز
قال الصادق علیه السلام:
راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الی السنة.
امام صادق علیه السلام فرمود:
آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8
37-برتری شب قدر
قیل لابی عبد الله علیه السلام:
کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فی الف شهر لیس فیها لیلة القدر.
از امام صادق علیه السلام سوال شد:
چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟
حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2
38-تقدیر اعمال
قال الصادق علیه السلام:
التقدیر فی لیلة تسعة عشر و الابرام فی لیلة احدی و عشرین و الامضاء فی لیلة ثلاث و عشرین.
امام صادق علیه السلام فرمود:
برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام می گیرد و تصویب آن در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیست سوم.
وسائل الشیعه، ج 7 ص 259
39-احیاء شب قدر
عن فضیل بن یسار قال:
کان ابو جعفر علیه السلام اذا کان لیلة احدی و عشرین و لیلة ثلاث و عشرین اخذ فی الدعا حتی یزول اللیل فاذا زال اللیل صلی.
فضیل بن یسار گوید:
امام باقر علیه السلام در شب بیست و یکم و بیست سوم ماه رمضان مشغول دعا می شد تا شب بسر آید و آنگاه که شب به پایان می رسید نماز صبح را می خواند.
وسائل الشیعه، ج 7، ص 260، ح 4
40-زکات فطره
قال الصادق علیه السلام:
ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنی الفطرة کما ان الصلوة علی النبی صلی الله علیه و آله من تمام الصلوة.
امام صادق علیه السلام فرمود:
تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) کمال نماز است.
وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5